Dün çok sevdiğim bir arkadaşım geldi. 
Konuştuk acı üstüne.
Hatırlattı bana, benim de gayet acımasızsa deneyimlediğim ACIYI.
Ve farkettim öğreniyorum galiba acının içine dalmayı,
Onu orada açıp, içimden çıkarmayı.

Sevgili OSHO demiş zaten, her zamanki gibi yine haklı :)

Acı, büyümenin bir parçasıdır. Ve unutmayın, bir şey canınızı yaktığında içinizdeki başka bir şey bastırılmıştır. Acıdan kaçınmaktansa içine dalın. Bırakın canınız yansın! Tamamen acısın ki yara tamamen açılsın. Yara bir kere tamamıyla açılırsa iyileşmeye başlar. Acıyı hissettiğinizde ondan kaçarsanız, acı içinizde kalır ve tekrar tekrar karşınıza çıkar.